Η λέξη “τσαμπουκάς” που τόσο αγαπάμε και χρησιμοποιούμε τόσο συχνά στην καθημερινοτητά μας δεν είναι κάν ελληνική. Τσαμπούκ (çabuk) στα Τούρκικα σημαίνει γρήγορα, εξού και η φράση “με τον τσαμπουκά” μάλλον δηλώνει βιάση παρά βία. Αλλά μήπως η ίδια παρεξήγηση δεν συνέβει και με τον εθνικό ύμνο ” …που με βιά πατά τη γή…” Πάλι η ίδια παρεξήγηση μεταξύ βιάσης και βίας. Έτσι και αλλιώς και οι δύο έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς δεν είναι και τελείως παράταιρες οι δυο έννοιες. Η βραδύτητα συνδέεται με την ευγένεια την γνώση την σκέψη την μεγαλήτερη ηλικία, η βιάση με τον αυθορμητισμό την απερισκεψία την σωματικότητα την νιότη. Και να που ερχόμαστε ξανά μπροστά στους δυϊσμούς που προσωπικά αντιπαθώ. Αν η ταχύτητα στην σωματική της έκφραση εμπεριέχει την ορμητικότητα τότε και της δικαιολογήται και μια κάποια βία ως χαρακτηρηστικό. Να υποθέσω πως έχει να κάνει με την γενναιότητα των πολεμιστών εκεί η βία και η βιάση είναι ταυτόσημες.

 Τώρα μου ήρθαν στο μυαλό οι φουτουριστές εκείνο το σκυλάκι απο έναν πίνακα του Τζιάκομο Μπάλα τόσο αστείο  …βιαστικό αλλά όχι βίαιο…και ξανά οι φουτουριστές τόσο αγνοί και ωραίοι στην λατρεία της βιάσης και της ταχύτητας  που γίναν ένα γρήγορο όχημα για την εξύμνηση της βίας και του φασισμού.

Η βιάση σαν παιδί της βίας έχει αρνητικό πρόσημο δεν σκέφτεται ενεργεί “όπως όπως” τα κάνει όλα “τσάτρα πάτρα”  γι αυτο και “όποιος βιάζεται σκοντάφτει…” . Όταν ήμουν μικρή πάταγα σκατά συνέχεια, σκουντουφλούσα, έπεφτα χτύπαγα και η μάνα μου, μου λεγε μην βιάζεσαι να προσέχεις…Αλλά δεν ξέρω τι είχε πιο πολύ βία το να βιάζομαι ή το να προσέχω;

Ο τσαμπουκάς του Έλληνα, άραγε να είναι μια ρετσινιά που μας είχαν κολήσσει οι παλιοι δυνάστες μας; Και το άλλο που λένε “να του σπάσει ο τσαμπουκάς” τι να εννοεί μήπως απλά να του κοπεί η φόρα;…Πάντως μεγαλώνοντας μαθαίνεις και η γνώση αναπτύσει την σκέψη και η σκέψη επιβραδύνει το σώμα και μειώνει την βιάση και τη βία και σου κόβεται και η φόρα. Αλλα δεν ξέρω τι γίνεται με τις ανάποδες στροφές του μυαλού με την υπερτροφία του εγκεφάλου και την βιάση και την βία των λέξεων…γιατί και αυτή η κοινωνική γνώση που όλοι γευτήκαμε και βία είχε και πόνο.  Πάλι θυμάμαι μια φορά που μάθαινα ποδήλατο και ένα παιδάκι ξαφνικά μπήκε μπροστά μου να μου κάνει κλείσιμο και μου κοψε τη φόρα και ακόμα έχω τα σημάδια.

Υπάρχει εκείνη η τρέντι συντομογραφία ΚΔΟΑ που σημαίνει Κτηνώδης Δύναμη Ογκώδης Αγνοια, ναι σώστα μαντεύει κάποιος η σκεψη μου συνέχεια με απροσεξία και βιάση μπορεί και με βία προς το λόγο ψάχνει να πεί κάτι για το βίο και τις ημέρες της Χρυσής Αυγής. Αυτός ο “Ελληναράδικος τσαμπουκάς” που μας κάνει λέει περήφανους! Πολλοί λένε πως ψήφησαν ΧΑ για να μπεί μές την βουλή και να τα σπάσει όλα, η ιδιότητα του βουλευτή ή του δημόσιου λειτουργού στις μέρες μας δεν είναι περισσότερο δημοφιλή απο αυτή του μετανάστη. Σε όλες τις περιπτώσεις χρειάζεται να ασκηθεί βία σωματική προς γνώση και συμμόρφωση.